สวัสดีมนุษย์เงินเดือนและผู้เป็นเจ้านายตัวเองทุกท่าน

บ้าน รถ น้ำพักน้ำแรงมนุษย์เงินเดือน

สุขสันต์วันนี้คล้ายวันเกิดตัวเอง วันที่ 14 พย. อายุราวๆ 32 ปี (กำลังแรกรุ่นน่าตาน่ารักกรุบกริบๆ) อยากเขียน blog บันทึกความทรงจำและประกาศให้โลกรู้ ว่าผม หล่อ รวย เทห์  อีกประเด็นคือไม่ได้เขียนนานแล้วครับ จุดเริ่มต้นของการเขียนเรื่องราวในครั้งนี้ไม่ได้จะโอ้โอดอะไรทั้งนั้น คือ เจอคำพูด มนุษย์เงินเดือน มากมายในโลกของ social facebook, twitter และอื่นๆ มีทั้งดูถูกเหยียดหยาม พูดจากระแทกแดกดัน พูดจาสอดเสียด พูดจาให้ตัวเองดูดีสรุปขายของซ่ะงั้น(บางคน) แอะอะๆก็มนุษย์เงินเดือน คนเรามันเลือกทางเดินต่างกัน ชอบต่างกันไม่ใช่รึ ถ้าเลือกเกิดได้เหมือนเลือกซื้อของในตลาดก็ว่าไปอย่าง วันนี้อยากจะบอกพวกเค้าเหล่านั้นว่าผมนี่ล่ะคือมนุษย์เงินเดือนที่ประสบความสำเร็จระดับนึง(คิดเองเออเองทั้งนั้น) อยากให้ปรับความคิดอย่าอคติก่ะมนุษย์เงินเดือนให้มากนัก พื้นฐานชีวิตคนเรามันต่างกัน “ไม่จำเป็นต้องลาออกแค่หาเงินให้ได้หลายๆทางก็เท่านั้นเองครับ” ทุกคนกำหนดวันเวลาของตัวเองไว้หมดแล้วล่ะ

เงินเช่าพระก่อนกินมาม่าไปหลายวัน แหะๆ

   อยากจะบอกว่าไม่จำเป็นต้องลาออกจากงานประจำ เป็นมนุษย์กินเงินเดือนก็สามารถมีได้ไม่ต่างจากคนที่ไม่ได้ทำงานประจำ  ผมมีทุกอย่างแล้วที่อยากมี ผมมีความสุขดีไม่ต้องดิ้นรนให้เกินตัว ผมมีบ้านพร้อมหนี้สิน 4 ล้านกว่าบาท(หนี้ดี) มีหนี้ผ่อนกระบะอีก 1คัน(หนี้เสีย) ส่วนเก๋ง 1 คันผ่อนหมดล่ะ มีหนี้ผ่อนมอไซต์ Big Bike 1 คัน (ราชาเงินผ่อน ผ่อนบ้าน, ผ่อนรถ ครบสูตร) มีมอไซต์จ่ายตลาด อีก 2 คัน ซึ่งมันไม่ใช่ประเด็นอะไรที่จะบอก แต่แค่เป็นตัวอย่างว่ามนุษย์เงินเดือนก็สามารถทำได้ทุกอย่าง อยากได้อะไรก็ซื้อ อยากทำอะไรก็ทำขอให้มันมีขอบเขตพอดีตัว (แต่ของผมเองน่าจะเกินตัวไปนะ) รายจ่ายต่อเดือนผมเยอะแน่นอน ทั้งค่าประกันชีวิต ค่าเทอมลูก ค่านม ค่าน้ำ ค่าไฟ อะไรจิปาถะ ร้อยแปด ผมให้เงินผู้มีพระคุณ ยายที่ตจว. แม่ตัวเองผู้ให้กำเนิด แม่ยายผู้เลี้ยงดูลูกสาวช่วย ตั้งโอนออโต้ทุกเดือนอาจจะไม่เยอะแต่ก็ได้ให้ท่านได้ใช้จ่ายบ้างเล็กน้อยถึงปานกลาง ป้าน้าอาต่างๆให้บ้างไม่ได้ให้บ้างแต่ผมก็ระลึกบุญคุณเสมอครับ ในอนาคตผมเลี้ยงดูท่านแน่นอน..

ผมเองมีเป้าหมายของชีวิตชัดเจน (แล้วคุณล่ะมีเป้าหมายของตัวเองหรือยัง?) อายุ 50-60ปี ต้องมีเงินใช้ตอนแก่ ซึ่งถึงตอนนั้นแค่เงินค่าประกันชีวิตต่างๆก็น่าจะได้ไม่ต่ำกว่า 5ล้านบาท (ผมจ่ายต่อปีประมาณ 18x,xxx บาท) อย่างน้อยก็พอมีเงินกินข้าวในกรณีลูกไม่เลี้ยง และผมยังมีอะไรอีกหลายอย่างที่ทำเผื่อตอนแก่ไว้อีกเยอะ ไม่ว่าจะเป็นหุ้น หรือพระเครื่อง อื่นๆ ที่ผมเก็บตั้งแต่ตอนนี้ถึงตอนนั้นก็พออยู่ได้สบายๆ (คิดเผื่อตัวเองแก่แล้วไม่ต้องเดือดร้อนลูก อย่างน้อยก็มีเงินกินข้าว) ไม่ต้องทำให้เยอะทำให้พอดีตัว ก่อนหน้านี้ผมตั้งเป้าไว้ 2 ข้อ และประกาศให้โลกรู้ไปแล้ว

ข้อ 1 ผมทำสำเร็จแล้วนะครับ
ผมโพสใน Facebook ไว้วันที่ 1 พฤศจิกายน 2013 เวลาผ่านไป 1ปี วันนี้ 14 พฤศจิกายน 2014 ผมทำสำเร็จตามที่ตั้งเป้าไว้แล้วครับ (เงิน 1ล้านบาทในพอร์ตหุ้นผมนั้นได้มาจากทั้งเงินฝากเข้าและเงินที่ได้จากหุ้นครับ อาจจะฝาก 9แสนบาทแต่ได้จากหุ้นจริงๆ1แสนบาทก็เป็นได้..)

พอร์ตหุ้นปัจจุบันมีเงิน 1ล้านบาทแล้วครับ ผมถือว่าเป็นเงินเก็บเหมือนกัน (ตอนนี้ลบอยู่ยังชิวๆ มีบวกมีลบเรื่องปกติครับ)

พระเครื่อง”ส่วนนึง”ที่ผมซื้อเก็บไว้ รวมๆเงินก็ราวๆ 1 ล้านกว่าบาทได้ (เอารูปเก่ามาใช้ไม่ได้อัพเดดนาน) ในถาดนี้ไม่กี่แสนครับ (เก็บประมาณเกือบๆ 1ปีครับ)

ส่วนข้อ 2 นั้นเป้าหมายใหม่ อีก 5 ปีมาดูกันว่าผมจะทำได้ไหมมีเงินเก็บ 10ล้านบาทภายใน 5ปี

สรุป. ผมสามารถเขียนเรื่องโม้ๆแบบนี้ได้เป็น2-3วันอ่านเท่าไหร่ก็ไม่หมด สิ่งที่ผมเขียนทั้งหมดไม่ได้โอ้โอดแค่อยากเขียนระบายความในใจลง Blog ตัวเอง เห็นคนอื่นพูดถึงมนุษย์เงินเดือนแล้วน้อยเนื้อต่ำใจก็แค่นั้นเองครับ เขียนกระทบใครก็ขออภัยในบางลีลา ขอสรุปสั้นๆและให้ข้อคิดง่ายๆแก่น้องๆเพื่อนๆพี่ๆทุกท่านดังนี้ ตั้งเป้าหมายของตัวเองให้ชัดเจน ทำอะไรอยู่ ทำเพื่อใคร อนาคตเป็นยังไง ตอนแก่เป็นไงมีเงินใช้ยังไง วางแผนเอา เลือกทำเอา ส่วนของผมนั้นทำเพื่อคนรอบข้าง ทำเพื่อลูก เพื่อเมีย เพื่อแม่ เรื่องราวมีเยอะที่อยากเขียนแต่แค่นี้ก็คงมีคนอยากกระโดดฟรีคิกยอดหน้าแล้ว พื้นฐานผมเองไม่ได้รวยอะไรเป็นลูกหลานชาวนาเกิดที่อุดรธานีเป็นเด็กบ้านนอกมาหางานทำในกรุงเตบหาเองทั้งหมด แต่ผมอาจจะโชคดีที่มีเพื่อนที่ดี เจ้านายดี ครอบครัวดี และคนรอบข้างดีเป็นกัลยาณมิตรทุกคน เลยได้มาถึงจุดนี้ สุดท้ายขอให้ทุกท่านโชคดีร่ำรวย สุขภาพแข็งแรงนะครับ สาธุ

เพื่อครอบครัวลูกสาวน้องข้าวหอม น้องขวัญข้าว เสื้อขาวอ่ะคนใช้ที่บ้าน

คติประจำใจคาถาหัวใจเศรษฐี อุ อา กะ สะ

อุ มาจากคำว่า อุฏฐานสัมปทา คือ ขยันหา (สัมมาอาชีพ)
อา มาจากคำว่า อารักขสัมปทา คือ ขยันเก็บ
กะ มาจากคำว่า กัลยาณมิตตา คือ เลือกคบ
สะ มาจากคำว่า สมชีวิตา คือ เลือกใช้